Sejm dzieci i młodzieży w Warszawie

aktualizacja: 2018-10-17 14:15:12

Jak co roku 1 czerwca (Dzień Dziecka) w Sejmie na ul. Wiejskiej w Warszawie odbywa się Sejm Dzieci i Młodzieży skierowany do młodych ludzi od 13 do 17 roku życia. Może nic w tym nie byłoby dziwnego gdyby nie fakt, że w tym roku o fotel „Młodego Posła” będą ubiegać się gimnazjaliści ze Stepnicy. Maciej Dąbrowski oraz Igor Bębenek uczniowie klasy IIIA oddziałów gimnazjalnych przy Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Stepnicy pod czujnym okiem Pani Małgorzaty Kani.
Temat tegorocznej sesji to „Pierwsi Posłowie Niepodległej” a kandydaci muszą się wcielić w postać jednego z posłów z Sejmu Ustawodawczego w 1919r., lub Sejmu I kadencji II RP w 1922r. Zadaniem kandydatów jest przeprowadzenie kampanii wyborczej, zorganizowanie wiecu wyborczego i udokumentowanie tych działań. Po przeanalizowaniu wielu kandydatów na posłów wybór padł na Ks. Wacława Blizińskiego – kapłana – społecznika – polityka.

Ksiądz Wacław Bliziński urodził się w Warszawie 28 lipca 1870 roku. Rodzicami księdza Wacława byli: Mateusz i Magdalena z Warychowskich. Matka zaszczepiła w synu ideę pielęgnowania narodowych tradycji, kult wspomnień, zamiłowanie do muzyki, a przede wszystkim życie zgodne z zasadami chrześcijańskimi. W 1879 rozpoczął naukę w gimnazjum, z którego został relegowany za manifestowanie patriotyzmu. W 1887 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku gdzie był jednym z założycieli i redaktorów tygodnika „Lustro”. W sierpniu 1892 otrzymał święcenia diakonalne, następnie został wysłany na parafię do Zagórowa, a potem 8 grudnia 1892 do Cieszęcina w powiecie wieluńskim i kolejno do Włocławka na stanowisko wikariusza katedry i urzędnika Konsystorza Generalnego. Po sześciu latach został skierowany na probostwo do Liskowa gdzie przybył 5 stycznia 1900. Spotkał się tam z niechętnym przyjęciem, które dzięki swojemu zaangażowaniu w pracę społeczną, oświatową i kulturalną z biegiem lat zmieniło się w podziw i głębokie przywiązanie. Szczególną troską otaczał dzieci pozbawione rodziców. Założył sierociniec, szkoły, kółko rolnicze, dom ludowy, ośrodek zdrowia, sklep i kasę kredytową.
Ksiądz Wacław jest znany przede wszystkim przez to w jaki sposób poprawił poziom życia mieszkańcom Parafii w Liskowie. Zakładał on tam Kluby Gospodarcze, w których mieszkańcy tej Parafii mogli znaleźć pracę. W 1900r. podczas święta Trzech Króli Ojciec Wacław wypowiedział, jak się później okazało, znamienne słowa dla parafian: „Przyszedłem wam przychylić nieba i chleba, i żeby ich zyskać dla nieba, dla spraw Bożych”. Wszystkie elementy składające się na program naprawy realizowany przez ks. W. Blizińskiego posiadały cechę wspólną, mianowicie: służyły podniesieniu z upadku ojczystych murów poprzez pracę zgodną, żmudną. Przesłanie zawarte w tych słowach możemy odnaleźć w wierszu Adama Asnyka, skreślonym ręką kapłana na jednym z pism poświęconych pracy na wsi:
Nam zawsze naprzód iść,
Choć męczy życie,
A jeśli przyjdzie paść,
To paść na szczycie.
Wersy te oddają najpełniej stosunek proboszcza Liskowa, do planów podniesienia komfortu życia społeczności wiejskiej z nędzy i zacofania. Warto tu jeszcze dodać, że zastosowany przez ks. W. Blizińskiego sposób ich realizacji posiadał cechy nowatorskie, niespotykane wówczas na ziemiach polskich.
Bardzo ważnym i istotnym, choć krótkim okresem w życiu ks. Wacława Blizińskiego, była jego działalność polityczna. W wir życia politycznego został on wciągnięty przypadkowo w końcu 1916 roku, stając się przewodniczącym burzliwego chłopskiego wiecu w Warszawie. W tym czasie brał również udział w pracach Tymczasowej Rady Stanu, jako członek Komitetu Ofiary Narodowej. W lutym 1917 roku został współtwórcą i prezesem Rady Naczelnej Zjednoczenia Ludowego. W grudniu 1918 roku, chcąc przeszkodzić radykalizacji partii i zjednoczeniu z Polskim Stronnictwem Ludowym "Piast", spowodował jej secesję i utworzenie Polskiego Zjednoczenia Ludowego, którego był prezesem naczelnym. Z ramienia tego ugrupowania został posłem na Sejm Ustawodawczy w 1919 roku (w okręgu wyborczym nr 10 Kalisz-Turek). W lipcu 1919 roku partia ta została zarejestrowana pod nazwą Narodowego Zjednoczenia Ludowego. Była to centroprawicowa partia ludowa, ideowo i programowo bliska endecji, a różniące się odeń jedynie taktyką. Ambicją ks. W. Blizińskiego było utworzenie z obu tych ugrupowań partii, na wzór niemieckiego Centrum Katolickiego, która miałaby podobne znaczenie i siłę na scenie politycznej.
W Sejmie liskowski proboszcz brał aktywny udział w pracach pięciu Komisji: Ochrony Pracy, Opieki Społecznej (przewodniczący), Skarbowo-Budżetowej, Spółdzielczej i Zdrowia Publicznego. Był przedstawicielem Sejmu w Obywatelskim Komitecie Wykonawczym Obrony Państwa. W 1921 roku był delegatem Sejmu do Stanów Zjednoczonych w celu wymiany doświadczeń w sprawach opieki społecznej. Można śmiało stwierdzić, że ks. W. Bliziński, był jednym z twórców Departamentu Opieki Społecznej przy Ministerstwie Opieki Społecznej odradzającej się Rzeczypospolitej i wzbogacił działalność tej instytucji o swoje doświadczenia z Liskowa. W latach 1918-1924 pełnił też funkcję kierownika sekcji, a następnie Dyrektora Departamentu Opieki Społecznej w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej (z przerwą na działalność poselską). W 1924 roku ponownie udał się do Stanów Zjednoczonych, jako delegat Ministerstwa w sprawach emigracji.
W 1923 roku, kiedy Narodowe Zjednoczenie Ludowe przestało istnieć, ks. W. Bliziński wycofał się z życia politycznego, by wrócić do pracy na terenie Liskowa.
Ks. Bliziński starał się zachęcić jak największą grupę osób do budowania dobra wspólnego, lepszej teraźniejszości i przyszłości. Mobilizował do pracy społecznej, gdyż uważał, że przynosi ona społeczeństwu bezpośrednią korzyść. Za pracę społeczną uznawał każdy wysiłek mający na celu podniesienie kulturalne społeczeństwa, jego rozwój moralny, umysłowy i ekonomiczny

Maciej Dąbrowski